- алгъ
- (мн. æлгътæ)оконечность, кончик (пальцев, губ, языка)
Дигорско-русский словарь (Осетинский). - Владикавказ: Издательство «Алания».. Составитель Таказов Ф.М., к.ф.н.. 2003.
Дигорско-русский словарь (Осетинский). - Владикавказ: Издательство «Алания».. Составитель Таказов Ф.М., к.ф.н.. 2003.
алгъ — з.б.п., æлгътæ … Орфографический словарь осетинского языка
КЪАХЫ АЛГЪÆЙ МАКУЫ СХЪÆРЗЫН — тж. КЪАХЫ НЫХÆЙ МАКУЫ СХЪÆРЗЫН Искæмæн æнæниздзинад фæндын. О, стыр Хуыцау дын балæггад кæна, мæ дзæбæх чызг... æмæ дæ къахы алгъæй дæр макуы схъæрзай. (Гаглойты В. Гæлæбу.) … Фразеологический словарь иронского диалекта
алгъац — з.б.п., алгъæцтæ … Орфографический словарь осетинского языка
Æфсины куывд — см. Æфсины куывд – перевод – Хуыцау, табу Дæхицæн, Стыр Хуыцау! Дæуæн кувæг стæм, Дæуæй курæг стæм, Æмæ нын ахъазгæнæг фæу. Хуыздæр хæрзтæ кæмæн ракодтай, Уый æмбал ацы хæдзар дæр фæкæн. Не ‘ртæ кæрдзыны нын барстæн айс. – Оммен, Хуыцау! –… … Словарь по этнографии и мифологии осетин